Bruinvis nog steeds in Oosterschelde :-)

Hi Allen!

Bedankt voor jullie reacties, erg leuk om te lezen!

Wat een prachtige dag hebben we achter de rug, nog geen twee dagen geleden, maar toch lijkt het nu allemaal alweer zo onwerkelijk! Inmiddels zijn de zeebenen weer verruild voor landbenen en doen alleen een nagloeiend gezicht, de foto's en de herinneringen ons nog denken aan deze geweldige dag.. en die deel ik graag met jullie!

Afgelopen zaterdag vertrokken we al vroeg uit Utrecht om er zeker van te zijn op tijd aan te komen in Burghsluis. Het was een gezellige rit waarbij we alvast kennis konden maken met onze enthousiaste Rugvin coördinator Wouter Jan, die op onze boot een oogje in het zeil hield en die hiernaast ook prachtige foto's maakte (foto's vorige scan: http://www.pbase.com/wjstrietman/oosterschelde_harbour_porpoise_survey_2009) en met Marchien van Stichting De Noordzee (http://www.noordzee.nl/) die ons alles over de (Noord)zee kon vertellen. Ze leerde me over de plastic soep (een enorme hoeveelheid plastic afval in de Stille Oceaan) en de verschrikkelijke gevolgen die dit afval met zich meebrengt: sommige dieren raken erin verstrikt waardoor ze verdrinken of hebben soms zelfs hele aanstekers in hun maag, omdat ze het plastic voor voedsel aanzien! Echt verschrikkelijk dat de zee veelal als grote afvalcontainer wordt gebruikt! Wie weet kan onze ambassadeur André Kuipers volgend jaar tijdens zijn ruimtereis inzoomen op dit gebied, om het meer onder de aandacht te brengen.

Eenmaal in de haven maakten we kennis met onze 78-jarige (respect!) schipper Willem die ons meteen vriendelijk verwelkomde met koffie en thee, havenmeester Ad, die zijn vrije dag had opgegeven om Willem tijdens de vaart te assisteren, en onze overige bootgenoten. De sfeer was erg gemoedelijk, iedereen werkt mee op vrijwillige basis en dat zorgt op de één of andere manier altijd weer voor een gezellige groep mensen en een ongedwongen sfeer. Aangezien we er al ruim op tijd waren, hebben we nog even lekker op het dek in de zon geluncht, waarbij we nog wat harders en een hele hoop piepkleine kwalletjes in het water voorbij zagen zwemmen.

Toen was het tijd om de scan te beginnen. We namen allemaal onze posities in, die we om het half uur wisselden en noteerden tevens elk half uur nauwkeurig de GPS coördinaten. Ook hadden we een lijst bij de hand waarop we, bij het zien van een bruinvis, precies konden aangeven waar de bruinvis zich bevond (afstand en hoek t.o.v. de boot), hoeveel bruinvissen we zagen en of het een kalf, juveniel of volwassen dier betrof, zodat eventuele dubbele tellingen er gemakkelijk uitgefilterd konden worden. Met zonnebril en verrekijker tuurden we uren over het water, maar helaas, er was geen bruinvis te zien. Aangezien het water was bedekt met kleine golfjes, vielen de bruinvissen minder op dan bij de vorige scan in september. Onze kapitein wist weliswaar precies waar we de bruinvissen hoogstwaarschijnlijk konden spotten, maar we moesten ons aan de vaarroute houden, om op die manier samen met de andere acht boten de hele Oosterschelde te 'coveren'.

Vijf uur later op de terugweg namen we allemaal plaats in de kajuit om wat op te warmen, aangezien het buiten behoorlijk koud was geworden in de wind. Alleen Wouter Jan had de hoop nog niet opgegeven en stond te koukleumen op het dak van de boot. De kapitein had blijkbaar een mooie terugweg uitgekozen, want opeens hoorden we Wouter Jan druk kloppen op het raam! Hij zag een paar meeuwen op een vreemde manier boven het water vliegen en dit maakte hem alert. Even later meende hij enige beweging in het water waar te nemen en ja hoor: bruinvissen, maar liefst vier stuks (waaronder één jong dier)! Snel belde hij de boot naast ons (“Kijken, nu!”) en de desbetreffende schipper was zo blij om voor het eerst in zijn leven een bruinvis te zien, dat hij het roer totaal vergat! (Voor jullie geruststelling: dit is goed afgelopen dankzij de oplettendheid van de overige aanwezigen...) Het is zo apart om een dier dat eruit ziet als een dolfijn, in Nederland en al helemaal in de Oosterschelde, opeens tevoorschijn te zien komen vanuit de zee! Het spreekt erg tot de verbeelding en ik begrijp nu ook waar sprookjes en legendes zoals die van de Kleine Zeemeermin en het Monster van Loch Ness vandaan komen.

Vol met adrenaline keerden we terug naar de haven om aldaar op het vaste land de rest te ontmoeten, nog even naar wat zeehonden te turen en het totaalresultaat van de scan aan te horen. Het merendeel van jullie (83%) gaf bij de poll aan dat we tijdens deze scan waarschijnlijk meer bruinvissen dan vorig jaar (37) zouden tellen. Uiteindelijk hebben we afgelopen zaterdag vijftien stuks geteld! Een erg mooi resultaat, gezien de weersomstandigheden (hoogstwaarschijnlijk hebben we er namelijk nog een aantal over het hoofd gezien). We kunnen er nu vanuit gaan dat de bruinvis zich definitief heeft gevestigd in de Oosterschelde. :-)

De komende jaren wil het WNF zich meer richten op projecten in Nederland, wellicht kan de bruinvis hierin worden meegenomen? We gaan het zien! Het is in ieder geval goed om de viswijzer (http://www.wnf.nl/viswijzer/) te gebruiken, om er op die manier onder andere van verzekerd te zijn dat 'jouw' vis niet wordt overbevist, dat er geen andere dieren zijn gestorven in het kader van bijvangst en dat de vangwijze de zeebodem niet heeft beschadigd.

Bedankt allemaal voor deze mooie en leerzame dag! Ik heb genoten van de bruinvissen, de gezellige bootgenoten, de bootreis en het bijbehorend schippersjargon! :-)

Groetjes,
Froukje

PS: Wijze scheepvaart uitdrukkingen en kennis die ik jullie niet wil onthouden (met dank aan schipper Willem en schipper Ad):
– 'Geloof, politiek en vrouwen aan boord, geeft ruzie en moord (?)'.
– 'Koop een boot en werk je dood'. (Weer zo'n gezellige).
– 'Houten mannen, stalen boten. Stalen boten, houten mannen'. (Wij hadden, volgens onze schipper, een houten boot...).
– 'Met bloedend hart verlaat de zeeman de haven en met groenlicht komt ie weer binnen'. (Ezelsbruggetje; heeft betrekking op de kleur boei die rechts van je ligt).
– Mogelijke herkomst termen stuur/bakboord: Vroeger, bij de Vikingen, zat de peddel waarmee gestuurd werd rechts (stuuRboord). Bij het sturen was de rug (back in het Engels) naar links gekeerd (BAKboord).